بسم رب الحکیم
این شب ها زمین می گرید تا زمان را یک بار دیگر شست و شو دهد و راهای رسیدن به حق تعالی را نشان
این روزها زمان به در و دیوار می کوبد تا شاید زنگار ها از رخ ما بریزد
این روزها افتاب یک کلمه باز می گوید و آن خداست
شب های قدر که فرا می رسد نام علی (ع) با هدایت یکی میشود گویا این خسته ی یتیم نواز نمی خواهد حتی پس از سالیان سال امتش راه های به خدا رسیدن را فراموش کنند. حیدر می آید تا مردم بدانند میشود شب تا صبح گریه کرد و به خدا نزدیک شد...حداقل برای سه شب درک کنند
پس سالیان دوباره در شبی غمگین و سنگین مردم نم تازگی را می چشند نم تراوت عبادت را و نم اشک هایی برا خدا را
نمی دانم چرا ولی امسال دلم برای غربت مردی می گرید که نامش در دعا های ملتش گم است آن امامی که برای مردمش برای هدایت مردمش دعا می کنند و مردم او را در غم ماشین و خانه و حقوق و حتی سلامتی گم می کنند 
او همان بیابان گردی است که امتش او با تمام خودخواهی برای رفع مشکلات خود میخواهند حتی بوی دعاهایشان تعفن خودخواهی را به حلقوم هر ناظری فرو می کند
شما را به اشک های زمین و زمان و در و دیوار
شما را به دست های آن مرد کوچه گرد ، حیدر کرار
شما را به هر چه دارید
شما را به این شب غمگین
شمارابه همان داغ سنگین
امسال این شب ها برای این مرد تنها ، بیابان گرد صحرا ، غریب و الغربا، دعا کنید
نه برای خودخواهی و مال ، که بیاید مشکلتان را حل کند
دعا کنید که خدا به غربتش رحم کند و فرج را برساند
دعا کنید اینبار فقط برای امام زمان دعا کنید ... همان گونه که او هر روز برای ما دعا می کند
دینتان را یک شب ادا کنید
یاعلی
+
نوشته شده در سه شنبه 89/6/9ساعت 12:20 صبح توسط komail
|
نظر
